Uit onderzoek van Jenneke Ditzhuijzen blijkt dat er geen verhoogd risico is op psychische aandoeningen na een abortus. Wel hebben veel van deze vrouwen een psychiatrisch verleden. Mogelijk kunnen hulpverleners uit abortusklinieken een rol spelen bij signalering en doorverwijzing.

Geen verhoogd risico

Op 28 oktober presenteerde Jenneke van Ditzhuijzen de resultaten van haar meerjarenstudie naar de psychische gevolgen van abortus. De onderzoekster volgde 5 jaar lang een groep van 300 vrouwen na een abortus. Het blijkt dat er geen verhoogd risico is op psychische aandoeningen na het meemaken van een abortus. Dit geldt zowel na 2,5 tot 3 jaar als na 5 tot 6 jaar na de abortus. Van Dithuijzen heeft daarbij alleen gekeken naar veelvoorkomende psychische aandoeningen volgens DSM V. Trauma en psychosociale problemen zijn niet meegenomen.

Terugkeer psychische aandoeningen

Het afbreken van een onbedoelde zwangerschap gaat mogelijk wel samen met een verhoogd risico op het opnieuw optreden van psychische aandoeningen (‘recurrence’) in de 2,5 tot 3 jaar na de abortus. De belangrijkste risicofactoren hiervoor zijn eerdere psychische aandoeningen, een onstabiele relatie met de partner of verwekker en een groter aantal meegemaakte negatieve levensgebeurtenissen. In de periode tot 5-6 jaar na de abortus is er geen verhoogd risico meer.

Psychiatrisch verleden

De opmerkelijkste conclusie van het onderzoek is dat er relatief veel vrouwen met een geschiedenis van psychische aandoeningen in de abortuspopulatie voorkomen. Deze vrouwen krijgen blijkbaar meer te maken met onbedoelde zwangerschappen. Een psychiatrische voorgeschiedenis hangt sterk samen met hoe vrouwen de abortus en de onbedoelde zwangerschap beleven en ermee omgaan. Vrouwen met eerdere psychische aandoeningen ervaren meer twijfel, emotionele last en negatieve emoties.

Hulpverlening

Abortusartsen en verpleegkundigen zien relatief veel vrouwen met een psychiatrisch verleden. Mogelijk is de abortuskliniek een plek om psychische problematiek te signaleren en vrouwen door te verwijzen. Vrouwen die sterke twijfels, hevige emoties en veel stress laten zien rond de abortus hebben misschien een psychische aandoening. Zij kunnen gebaat zijn bij extra steun om de impact van de gebeurtenis te verkleinen.

Verder onderzoek

Er is geen onderzoek gedaan naar de zorgbehoefte van vrouwen of hoe de zorg in de praktijk is ingericht. Verder onderzoek is nodig om te weten aan welke ondersteuning deze vrouwen behoefte hebben. Daarnaast is het belangrijk om ook het risico op trauma en psychosociale problemen na een abortus te onderzoeken.

Meer informatie

Bekijk de volledige studie.